Wednesday, November 25, 2009

Day 286

5 gundur misafirlerimiz var, Beyza ve MT'nin halasi, enistesi ve kuzeni burada. Bu sene de bayramda beraberiz, sadece ilk gununde bile olsa, hic yoktan iyidir..



Wednesday, November 18, 2009

Day 279

Evdeyiz bugunlerde, bir tembelim bir tembelim, yani disari cikma konusunda, simdi kim cocuklari giydirecek, kim canta hazirlayacak, kim asagi inecek, kim car seat'e cocuklari oturtup kemerlerini baglayacak.. diye dusundukce, amaaan bosver otur evinde diyorum gunlerdir... Cocuklar da bu durumdan nasiplerini aliyorlar tabi, kimisi oraya buraya tirmaniyor,



kimisi takip takistiriyor.



MT ile ugrasiyorum aslinda, kendisi bir aydir kendi kendine uyuyordu, daha once de denemisligim olmustu ama cok aglamisti, anlamamisti ne yapmak istedigimi, bende birakmistim, cok aglatmaktan yana degilim cocuklari, zamani gelince ogreniyor nasilsa diye dusunuyorum, Beyza'da cok katiydim ve gunlerce cocugu aglatmistim ama ogrenmemisti, bir iki kere kendi kendine dalmisti ama yarim saat sonra tekrar uyanmisti, uyutsamda, yine bir yarim saat sonra uyaniyordu, aglayarak uyudugu icinde uyanmasida icli icli kotu sekilde aglayarak oluyordu, her neyse, MT efendiyle konustum bu eve tasindiktan sonra, uyuman lazim, bak yaninda elmo var, saril uyu falan diye, bi baktim velet uyudu , pek bir sevindim, oh be boyle cocuk bakmakta ne var diye dusunurken 2 gun once olan oldu. Bizimki o kucucuk boyuyla kendi boyundaki yataga tirmanip uzerinden atlayip asagi iniyor, $ok oldum gorunce resmen. Inip yanima gelip bir de siritisi varki gormek lazim, insan kizamiyor bile:) Neyse efendim, velet baktim surekli cikiyor disari, ben de odasinin kapisini kilitledim, orda oyalanir uyur diye. Bu seferde beyefendi minnacik parmaklariyla odanin kapisinin kilidini cevirdi acti. Benim moral iyice bozuldu tabi, nasil uyuyacak bu cocuk, nerelere kapatsam diye dusunurken buldum kendimi. Gecici olarak buldugumuz cozum ise, yataginin kenarina sandalyeleri diziyoruz, sandalyelerin sirtlari yataga geliyor. Simdilik cikamiyor ama sanirim plan yapiyor, ne yapsam buradan tirmanip cikabilirim diye. Cok vaktimin oldugunu sanmiyorum. Bu yastaki bir cocugu yataginda tutmak icin ne yapmamiz lazim arkadaslar, onerisi olan varmi diye sorayim istedim.. Cok dardayim, bi el ativerin lutfen ..:)



Friday, November 13, 2009

Day 274

Meyve suyu icisiyle insanin dertlerini unutturabilen bir oglan bu..:)



Wednesday, November 11, 2009

Day 272

Bizim evin olagan halleri...











Tuesday, November 10, 2009

Day 262-271

Ben hala inanamasam da babannemin vefatina, hayat devam ediyor, vakit gecince $ok atlatildikca herseyde oldugu gibi babannemin vefatinda da sukredilecek cok sey var aslinda, 86 yasinda olmasina ragmen, bir cinar gibi devrilmeden , elden ayaktan dusmeden, ve onu herkesin bildigi gibi, tertemiz pak misler gibi kokarak gitti ebediyete.. Ne mutlu ona, Rabbim bizlere de uzun hayirli omurler nasip etsin onunki gibi...

Dedim ya hayat devam ediyor, hatiralar akla geldikce tebessumle, dualarla yad ediyoruz babannemi, ama hayat o olmasa da yine devam ediyor...

Ve bu fotograftaki yazi ne kadar da anlamli ve uygun benim gonlumden gecenlere..



Beyza'ya soz verdigimiz gibi, dogum gununu kutladik bu hafta..



Bazen bakip inanmakta gucluk cekiyorum daha dun kucagimda mini mini bir bebekken simdi kocaman bir kiz olduguna..







Talha'nin ise baslamamasini firsat bilip, hava soguk ta olsa parka gittik firsat buldukca..





Hele hava iyiyken hic kacirmadik..:)









Hayat boyle devam ediyor iste buralarda..