Su anda evde tam bir sessizlik hakim, sadece klavyemin tuslarindan cikan ses, melodi gibi.. Belki cok acimasizca gelecek kimilerine ama bazen butun gun bu ani bekliyorum. Bu an sadece bir kez, bazen de bugun oldugu gibi cok nadir de olsa iki kez oluyor..
Gunun ozeti su sekilde; sabah 7.30'a dogru kalkiyorum, Beyza'nin ve Talha'nin okula goturecekleri yemeklerini hazirliyorum. Beyza'nin bir de ara ogunu var, yani ona iki paket hazirlaniyor, birine hafif birseyler, meyve, kraker, yogurt, salata tarzi, digerine ise ogle yemegi; kimi zaman bir sandvic, kimi zaman cok akip dokulmeyecek yemeklerle beraber icecegi ve ufak bir tatli ya da meyvesiyle beraber. Sonra kahvaltiyi hazirliyorum ve Beyzayi kaldiriyorum. Onu giydirip kahvaltisini veriyorum onune, butun bunlar olurken kosuyorum resmen :) En son Talha'yi kaldiriyorum. Sonra onlar kahvaltilarini yiyip gidiyorlar bu arada %98 MT uyanmis oluyor ve ona da kahvalti hazirliyorum ve gune baslamis oluyoruz boylece, gunduz evin ic ve di$isleriyle ugrasiyorum, arada gidip Beyza'yi aliyorum, sonra onlari disari cikariyorum, kutuphane, park, ya da baska aktivitelerle onlari yorup eve geliyoruz. Beyza'nin odevlerini yapiyor, aksam yemegini yiyip, yatak faslina geciyoruz. Kitap, dis fircalama merasimlerinden ve ozellikle Beyza'ya binbir dil dokmelerden ve bazen sinirden baska boyuta gectikten sonra en sonunda eve sessizlik hakim oluyor. Oturup soyle bir nefesleniyorum, icime cekiyorum sessizligi, hele mutfak da temizlenip toparlandiysa degmeyin keyfime ..:)